- көпсең
- сын. жерг. Қалың, көп, мол. Ақтылы қой, к ө п с е ң түйе майталман, Көк-алалы көп жылқыны қайтарған. Адай түбек, ата қоныс Атырау, Асылыңды түгел тізіп айта алман (Х. Ерғалиев, Өлеңд., 49).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.